.jpg){kind=link}
Słowacja zagra w swoich trzecich finałach Mistrzostw Europy z rzędu. Jednakże jeszcze ani razu nie zawojowali europejskich boisk. Najpewniej będzie też i w tym roku – sam wyjazd do Niemiec nie jest dla nich bez znaczenia. Po raz pierwszy od odzyskania niepodległości Słowacy zagrają na wielkim turnieju bez swojego najlepszego piłkarza w historii, czyli Marka Hamšíka. Będzie on im jednak towarzyszyć, jako asystent selekcjonera. Sokoli będą musieli wspiąć się na wyżyny swoich możliwości, jeśli chcą zagrać więcej niż 3 mecze.
Historia i droga na Euro
Największym sukcesem w historii słowackiego futbolu jest mistrzostwo Europy, wywalczone w 1976 roku jako Czechosłowacja. I choć jest to obecnie przypisywane Czechom, to słowaccy piłkarze stanowili trzon tej reprezentacji. Aż 8 z 11 zawodników grających w finale pochodziło właśnie ze słowackiej części kraju. Po tzw. „aksamitnej rewolucji”, a następnie rozpadu Czechosłowacji trzeba było trochę poczekać na występ niepodległej Słowacji na wielkim turnieju. Jako osobne państwo Sokoli zadebiutowali na mundialu w 2010 roku. Występ ten był niespodziewanie udany, gdyż zaszli do 1/8 finału, pokonując po drodze mistrzów świata – Włochów. 6 lat później Słowacy zadebiutowali w Mistrzostwach Europy, gdzie także doszli do 1/8 finału. W następnej edycji, mimo zwycięstwa z Polską, odpadli z Euro po fazie grupowej.
Słowacja poradziła sobie w eliminacjach bez większych problemów. Wszystkie swoje 2 przegrane spotkania stoczyli z rozpędzoną Portugalią. Oprócz tego zremisowali bezbramkowo z Luksemburgiem. Oprócz tego obyło się bez wpadek i z 22 punktami na koncie zajęli drugie miejsce w grupie, zapewniając sobie bezpośredni awans.
Starość też radość
Największą gwiazdą reprezentacji Słowacji jest z pewnością defensor Paris Saint-Germain, Milan Škriniar. 29-latek na Euro 2024 rozegra prawdopodobnie swój 70. mecz w reprezentacji. Kadra Słowacji bazuje w głównej mierze na dojrzałych, doświadczonych zawodnikach. Oprócz Škriniara duże znaczenie dla kadry mają wiekowi piłkarze, jak Juraj Kucka i Peter Pekarík (obaj mają po 37 lat). Bardzo ważną postacią w kadrze Francesco Calzony jest dobrze znany włoskiemu selekcjonerowi Stanislav Lobotka. Duże znaczenie w trakcie meczów dla kadry ma też Dávid Hancko, który w zespole wykonał w eliminacjach najwięcej podań progresywnych. Największy problem Słowacy mają z pozycją napastnika i będą musieli korzystać z Róberta Boženíka.
Na co stać Słowaków?
Po losowaniu grup w Hamburgu Słowacja została przydzielona do grupy E. W niej jej rywalami będzie Belgia, Ukraina i Rumunia. Te dwie pierwsze dysponują znacznie większym potencjałem od Słowaków i nasi południowi sąsiedzi prawdopodobnie będą mieć duże problemy z urwaniem im punktów. Inaczej sprawy mają się z Rumunią. To jest przeciwnik na porównywalnym poziomie dla Słowacji. Wiele zatem wskazuje na to, że kwestia 3. miejsca rozstrzygnie się między tymi drużynami.
Słowakom świetnie wychodziło bicie rzutów rożnych – to właśnie oni zdobyli po nich najwięcej bramek w Europie w eliminacjach. Dobrze radzili sobie ze strzałami z dystansu – 5 goli zostało strzelonych zza pola karnego. Brak snajpera z krwi i kości sprawił, że ciężar wykończenia akcji ofensywnej musiał być rozłożony między innych graczy. Najczęściej w światło bramki nie uderzał napastnik, a Kucka, Haraslín czy Hancko. Słowacja najczęściej decydowała się na atakowanie lewą flanką, dzięki czemu istotny dla kadry stał się właśnie Hancko. W zależności od możliwości, obrońca Feyenoordu zagrywał na środek pola lub uruchamiał na skrzydle Haraslína. Najgroźniejszą bronią Słowacji są rzuty rożne, i nawet jeśli nie uda się skończyć akcji golem, to wywalczenie tego stałego fragmentu gry również jest korzystne dla Sokoli.
Skład reprezentacji Słowacji na Euro 2024
Bramkarze: 1. Martin Dúbravka, 12. Marek Rodák, 23. Henrich Ravaš
Obrońcy: 2. Peter Pekarík, 3. Denis Vavro, 4. Adam Obert, 6. Norbert Gyömbér, 14. Milan Škriniar, 15. Vernon De Marco, 16. Dávid Hancko, 25. Sebastián Kóša
Pomocnicy: 5. Tomáš Rigo, 8. Ondrej Duda, 11. Lászlo Bénes, 13. Patrik Hrošovský, 19. Juraj Kucka, 21. Matúš Bero, 22. Stanislav Lobotka
Napastnicy: 7. Tomáš Suslov, 9. Robert Bóženík, 10. L’ubomír Tupta, 17. Lukáš Haraslín, 18. David Strelec, 20. Dávid Ďuriš, 24. Leo Sauer, 26. Ivan Schranz
Trener: Francesco Calzona