Najlepszy mecz reprezentacji Polski w XXI wieku? Wśród odpowiedzi na tego typu pytanie nie może zabraknąć legendarnego spotkania między biało-czerwonymi a Portugalczykami w 2006 roku. Podopieczni Leo Beenhakkera odnieśli sensacyjnie zwycięstwo 2:1, a Cristiano Ronaldo z kolegami byli jedynie tłem dla ambitnie grających Polaków. Jak potoczyły się dalsze losy bohaterów tamtego starcia?
Wojciech Kowalewski
W reprezentacji Polski rozegrał ledwie 11 spotkań, a mecz przeciwko Portugalii był jego przedostatnim w narodowych barwach. Z kadrą pożegnał się w październiku 2009 roku, w mrocznych czasach gdy tymczasowym selekcjonerem kadry był Stefan Majewski, a biało-czerwoni przegrali 0:2 z Czechami. Kowalewski w 2006 roku występował w lidze rosyjskiej (Spartak Moskwa), gdzie jednak w pewnym momencie stracił zaufanie trenera. Wiosnę 2008 roku nieoczekiwanie spędził na polskich boiskach w Koronie Kielce. 3 lata później zakończył karierę, w międzyczasie reprezentując barwy Iraklisu, Sibiru oraz Anorthosisu. W 2017 roku został trenerem bramkarzy Legii Warszawa, a następnie reprezentacji U-20. Na przełomie 2019 i 2020 roku podjął się trudnego zadania pracy w roli prezesa Stomilu Olsztyn. Ostatnio udziela się jako ekspert i komentator telewizyjny.
Paweł Golański
Podczas meczu przeciwko Portugalii reprezentował barwy Korony Kielce, z której w 2007 roku sprzedano go do Steauy Bukareszt. Z rumuńskim klubem miał okazję przeżyć smak występów w Lidze Mistrzów. Po trzech latach wrócił do Kielc, skąd jednak szybko wypożyczono go do ŁKS-u Łódź. Kolejne lata to rumuńska ASA Tg. Mures, Górnik Zabrze oraz Chojniczanka. W 2017 roku zakończył karierę piłkarską i od 2021 roku pracuje jako działacz. Najpierw w roli dyrektora sportowego Korony Kielce (2021-2024), a ostatnio w Motorze Lublin.
Arkadiusz Radomski
Po meczu z Portugalią zagrał w narodowych barwach ledwie 2 razy. W 2006 roku był piłkarzem Austrii Wiedeń, z której dwa lata później przeniósł się NEC Nijmegen. Po regularnych występach w Eredivisie postanowił powrócić na polskie boiska, gdzie rozegrał łącznie 46 spotkań dla Cracovii. Krótko po zakończeniu kariery ogłoszono, że będzie pełnił funkcję dyrektora sportowego akademii piłkarskiej Coerver Coaching Polska. Miał także wspólnie z Andrzejem Niedzielanem otworzyć szkółkę dla dzieci. W kwietniu obecnego roku łączono go z pracą w Zagłębiu Sosnowiec, gdzie miał być asystentem Marka Saganowskiego. Ostatecznie z pomysłu niewiele wyszło.
Jacek Bąk
Niewielu kibiców pewnie pamięta, ale w tamtym czasie był piłkarzem katarskiego Al-Rayyan SC. Rok później wrócił do Europy i przez trzy kolejne lata reprezentował Austrię Wiedeń. Był wówczas jednym z najbardziej doświadczonych piłkarzy reprezentacji Polski. Występował w niej przez kolejne dwa lata, a jego pożegnalnym meczem było starcie przeciwko Austrii na Euro 2008. Co ciekawe, założył wówczas opaskę kapitana. W ostatnich latach głośno było o nim głównie ze względu kontrowersyjnych wypowiedzi. W 2023 roku wspominał, że rozważa zrzeczenie się polskiego obywatelstwa i emigrację do Francji, a w ostatnich dniach krytykował powołanie do kadry narodowej Maxiego Oyedele. Jedni powiedzą, że Bąk nie gryzie się w język, inni, że intensywnie chce zwrócić na siebie uwagę.
Grzegorz Bronowicki
Tamten okres był bez wątpienia najlepszym w jego karierze. W lipcu 2007 roku przeniósł się z Legii Warszawa do Crvenej zvezdy, a już w 2009 roku podpisał kontrakt z Górnikiem Łęczna. Od tamtej pory spadał coraz niżej. W jego piłkarskim CV pojawiły się Ruch Chorzów, Motor Lublin, JKS Jarosław i wreszcie w 2019 roku Tur Milejów. Nie znamy danych w tego ostatniego klubu, jednak wiele niech powie akt, że od momentu powrotu do Polski zaliczył ledwie 8 spotkań na poziomie Ekstraklasy. Swoje zrobiły także problemy zdrowotne. Obecnie kopie w barwach Błękitnych Cyców — w tym miejscu możemy polecić tekst Jakuba Kłyszejko z serwisu sport.tvp.pl.
Jakub Błaszczykowski
Być może to właśnie występ przeciwko Portugalczykom zwrócił uwagę Borussii Dortmund? Błaszczu stworzył tam słynne trio z Robertem Lewandowskim i Łukaszem Piszczkiem, a o występach w niemieckiej drużynie wypada pisać całe artykuły. Po opuszczeniu w BVB grał na wypożyczeniu we Fiorentinie, a następnie w Wolfsburgu. W lutym 2019 roku wrócił do Polski pomóc mającej problemy finansowe Wiśle Kraków, nie tylko na boisku, ale w roli działacza. Przez problemy zdrowotne „Kuba” ostatnie mecze w kadrze rozegrał we wrześniu 2019 roku. Pożegnalne spotkanie zorganizowano natomiast dopiero w czerwcu 2023 roku w towarzyskim starciu z Niemcami, gdy selekcjonerem był Fernando Santos. Około dwa miesiące później Błaszczykowski oficjalnie zawiesił buty na kołku. Dziś nieco wycofany w cień, chociaż udziela się charytatywnie.
Mariusz Lewandowski
Do końca kariery związany był z klubami ukraińskimi. Przez 9 lat reprezentował Szachtar Doniec, od 2010 do 2013 roku FK Sewastopol. Nie wrócił do Polski jako piłkarz, ale od 2017 roku próbuje swoich sił w roli trenera rodzimych klubów. Jego trenerskie CV to kolejno Zagłębie Lubin, Nieciecza, Radomiak i ponownie Nieciecza. Trudno jednoznacznie ocenić, czy owa praca zweryfikowała go negatywnie, jednak ostatnio częściej niż o kolejnym wyzwaniu szkoleniowym mówi się, że mógłby zostać dyrektorem sportowym.
Radosław Sobolewski
Mimo udziału w sukcesach reprezentacji Polski i Wisły Kraków nigdy nie grał w zagranicznym klubie. W 2013 roku opuścił Białą Gwiazdę i przez kolejne 3 lata związany był z Górnikiem Zabrze, gdzie zresztą zakończył karierę. Następnie został asystentem Kiko Ramireza w Wiśle Kraków, gdzie miał epizody jako tymczasowy trener. Pierwsza samodzielna praca w Wiśle Płock w latach 2019-21. W 2022 roku w końcu doczekał się możliwości prowadzenia Wisły, ale tej krakowskiej. Bez większego sukcesu. Co było dalej? 12 spotkań na ławce Odry Opole i smutne rozstanie 30 września 2024 roku. Próbuje swoich sił jako trener, ale obecnie znalazł się na zakręcie.
Euzebiusz Smolarek
Największa gwiazda tamtego zespołu i autor dwóch trafień. W tamtym czasie zawodnik Borussii Dortmund, co wydawało się czymś wielkim w porównaniu do reszty graczy na co dzień kopiących na polskich boiskach. W 2007 roku sprzedany za 4.5 mln euro do Racingu Santander. Niestety, mniej więcej od tego momentu rozpoczął się zjazd Ebiego, chociaż pamiętajmy, że w sezonie 2007/08 regularnie występował na boiskach LaLigi. Następnie zahaczył o ligę grecką, holenderską, katarską, a nawet polską (Polonia Warszawa i Jagiellonia Białystok). Co się działo od tamtej pory? Wybrano go prezesem Polskiego Związku Piłkarzy, pracował w drużynach młodzieżowych Feyenoordu i… To w sumie tyle. Najwyraźniej nie miał ambicji zostać trenerem w futbolu seniorskim, nie pojawia się jako ekspert telewizyjny. Czasem udzieli jakiegoś wywiadu, ale raczej rzadko udziela się medialnie.
Grzegorz Rasiak
W Polsce niedoceniany, a nierzadko wyszydzany. Na poziomie Championship zaliczył jednak aż 163 występy i 63 gole. Miał swoje momenty w Southampton, Derby i Reading. Po powrocie do Polski reprezentował barwy Jagiellonii Białystok, Lechii Gdańsk oraz Warty Poznań, a wcześniej zagrał jeszcze 17 spotkań w lidze cypryjskiej. Przez pewien czas próbował swoich sił jako menadżer piłkarski, a ostatnio nie słychać nic o jego współpracy z zawodnikami. Na początku 2024 roku media informowały, że zajął się biznesem i inwestuje w korty tenisowe. Podobno był bliski angażu w jednej z federacji MMA.
Maciej Żurawski
Jedna z największych gwiazd polskiej piłki tamtego okresu. Jego transfer do Celticu uważany był za wydarzenie epokowe, a występy na szkockich boiskach rozgrzewały wyobraźnię polskich fanów. Być może, gdyby nie epizody w Celticu, Larisie oraz Omonii Nikozja, zostałby najlepszym strzelcem w historii Ekstraklasy? W końcu do rekordu Ernesta Pohla zabrakło mu tylko 65 trafień. Po zagranicznych wyjazdach powrócił do Wisły Kraków, ale jego skuteczność była nieporównywalnie niższa i 2012 roku ogłosił zakończenie kariery. 2 lata później dał się namówić na powrót, strzelając 21 goli w barwach Porońca Poronin. Swego czasu nieskutecznie próbował zaangażować się w politykę, startując z listy komitetu wyborczego Sojusz Lewicy Demokratycznej – Unia Pracy w wyborach do Parlamentu Europejskiego. Zdecydowanie lepiej radzi sobie obecnie jako ekspert i komentator stacji Polsat Sport. Jego sylwetkę przypominaliśmy w tym miejscu.