Jak podaje portal internetowy CalcioNapoli24.it, klub z Neapolu bacznie obserwuje pod kątem ewentualnego transferu Ernesta Muciego z Legii Warszawa. Jest to informacja o tyle zaskakująca, że w szeregach warszawskiego zespołu Albańczyk nie jest nawet piłkarzem pierwszego składu.
Muci trafił do Warszawy w lutym zeszłego 2021 roku. Wiele sobie po nim obiecywano – w końcu nie na co dzień polskie ekipy sięgają po zagranicznych, a zarazem perspektywicznych graczy. A tutaj mieliśmy do czynienia z chłopakiem, którego w ojczyźnie mianowano największym talentem ligi albańskiego roku 2020.
W Polsce Ernest miał jak na razie co najwyżej momenty. Zabłysnął między innymi efektownym golem z dystansu przeciwko Wiśle Płock już w 1. ligowej kolejce.
Na europejskiej arenie zabłysnął przebojowym rajdem ze Spartakiem Moskwa a’la Gareth Bale i asystą do Lirima Kastratiego, którego trafienie dało Legii zwycięstwo 1:0.
To także Muci podtrzymał nadzieję warszawiaków na Ligę Mistrzów, wyrównując w Zagrzebiu przeciwko miejscowemu Dinamo. Oczywiście było to uderzenie z dystansu, co jest specjalnością 21-latka.
Gdy wydawało się, że albański pomocnik nareszcie na dobre „odpali”, przychodziły słabsze, nijakie występy, w których był wręcz niewidoczny. I tak na okrągło – jeden dobry mecz, kolejne już średnie, potem wejście z ławki. Czasem brakowało nawet dla niego miejsca w 18-osobowej kadrze meczowej. Największym minusem Muciego jest brak stabilizacji i powtarzalności.
Albańczyk – jak podaje wspomniany serwis – podobno od dawna znajduje się na liście życzeń Cristiano Giuntoliego, dyrektora sportowego Napoli. Ten miał zwrócić uwagę na Muciego podczas jego występów w Lidze Europy. Czyżby miało to związek z prognozowanym odejściem Piotra Zielińskiego? Zachowując wszelkie proporcje, Ernest to piłkarz o charakterystyce reprezentanta Polski. Jest jednak młodszy, a przy tym bardzo uniwersalny. Jak mówi sam zainteresowany, najlepiej czuje się na pozycji numer 10 bądź 8, ale może zagrać także jako fałszywy skrzydłowy. Podobną rolę w Neapolu pełni przecież właśnie Zieliński.