Czy trzeba dobrze grać w piłkę, by stać się gwiazdą futbolu? Egy Maulana Vikri i Witan Sulaeman pokazali, że nie jest to konieczne. Dwaj indonezyjscy piłkarze są obserwowani na Instagramie przez odpowiednio 3 mln i 1.9 mln kont. Pod ich zdjęciami w mediach społecznościowych pojawiają się setki tysięcy polubień i dziesiątki tysięcy komentarzy. Stali się regionalnymi celebrytami i nie ma większego znaczenia, że swego czasu odbili się od Lechii Gdańsk. Co słychać u niedoszłych gwiazd polskich boisk?
Egy Maulana Vikri reprezentuje aktualnie barwy ekipy Dewa United
W obecnym sezonie ligi indonezyjskiej zanotował 5 trafień i 6 asyst. Jest to dość przeciętny wynik, bowiem dla porównania niejaki David da Silva brał udział w 28 ligowych trafieniach. Według średniej not pomeczowych serwisu sofascore Egy zajmuje 37. miejsce spośród wszystkich zawodników Liga 1. 23-latek nie przebił się w Lechii Gdańsk, nie zdołał błysnąć w lidze słowackiej (FC ViON, FK Senica), ale w swojej ojczyźnie gra regularnie. Kadra narodowa? W pierwszej reprezentacji od początku 2023 roku na 18 możliwych spotkań tylko 3 razy wybiegł w pierwszym składzie. Co ciekawe, wchodząc z ławki rezerwowych, został bohaterem czwartkowego meczu przeciwko Wietnamowi. Czy trafienie na wagę 3 punktów było możliwe dzięki wysokim umiejętnościom zawodnika, czy też po prostu znalazł się w odpowiednim miejscu i czasie, wykorzystując błąd rywala? No cóż, odpowiedź jest oczywista.
Częściej w kadrze narodowej gra Witan
22-latek ani razu nie załapał się do meczowej osiemnastki w Gdańsku. W lidze słowackiej niczym szczególnym się nie wyróżnił, a obecnie jest wypożyczony do zespołu Bhayangkara Presisi. W obecnym sezonie ligi indonezyjskiej rozegrał 57% możliwego czasu gry. Jego dorobek to 4 gole i 6 asyst. Szału nie ma. Dodajmy, jego aktualny klub znajduje się w strefie spadkowej.
Obaj zawodnicy nie znajdują się w 50 zawodników o najwyższej wartości rynkowej w Indonezji. Nie mają wybitnych statystyk. Nie poradzili sobie w Europie. Śmiemy twierdzić, że nie są nawet w czołówce najlepszych graczy w swojej lidze. Co z tego? Stali się symbolami futbolu w swoim kraju. Lechia Gdańsk wierzyła w talent obu, ale Egy i Witan nie byli wybitnymi zawodnikami i raczej nigdy nie będą. Mają jeden atut, który przyciąga uwagę Indonezyjczyków. Są swoi i potrafią doskonale zareklamować nawet najdrobniejsze sukcesy. Z profilu tego pierwszego można chociażby dowiedzieć się, że został mistrzem z gdańskim klubem. Kto by się przejmował, że obfite trofeum, z którym pozuje to patera za Superpuchar Polski, w którym Egy wszedł na murawę w szóstej minucie doliczonego czasu gry…