.jpg){kind=link}
Los przydzielił nam w grupie Ligi Narodów reprezentację Chorwacji, z którą mierzyliśmy się zarówno we wrześniu, jak i w październiku. Chorwacja to brązowy medalista ostatnich Mistrzostw Świata, ale w tym tekście cofniemy się jeszcze bardziej wstecz i sprawdzimy, jak potoczyły się losy zawodników, którzy na mundialu w Rosji w 2018 roku zdobywali dla kraju wicemistrzostwo świata. Pod lupę bierzemy wyjściową jedenastkę na finałowy mecz z Francją.
Danijel Subasic
W drodze do finału MŚ był niezwykle ważną postacią dla Chorwatów. Został bohaterem 1/8 finału z Danią oraz ćwierćfinału z Rosją świetnie spisując się w serii rzutów karnych. Zawieszenie srebrnego medalu na szyi oznaczało dla ówczesnego 33-latka koniec reprezentacyjnej kariery. I także gry na wysokim poziomie. Wprawdzie nadal był bramkarzem AS Monaco, ale notorycznie prześladowały go urazy. W sezonie 18/19 po MŚ w Rosji z różnych powodów zdrowotnych opuścił aż 43 mecze (według portalu Transfermarkt). We wrześniu 2021 roku jako wolny zawodnik wrócił do ojczyzny i zasilił barwy Hajduka Split, w którym wypromował się do wielkiej piłki. W wicemistrzu Chorwacji pełnił jednak rolę drugiego bramkarza i w lipcu 2023 oficjalnie zakończył karierę, mając wówczas 38 lat.
Sime Vrsaljko
Znacznie młodszy od Subasicia, bowiem ma dopiero 32 lata, ale również już od ponad roku przebywa na piłkarskiej emeryturze. Oficjalne zakończenie kariery ogłosił 23 marca 2023, po blisko trzech miesiącach szukania nowego pracodawcy. Wcześniej po odejściu z Atletico przez pół roku był piłkarzem Olympiakosu, ale w barwach greckiego klubu zagrał tylko 9 meczów. Choć Vrsaljko nigdy nie był kluczowym piłkarzem Atletico, na wypożyczeniu w Interze też wiele nie pograł to jednak kariera wicemistrza świata zakończyła się bardzo szybko.
Dejan Lovren
Mamy pierwszego czynnego piłkarza, ale 35-latek w lutym ogłosił zakończenie kariery reprezentacyjnej. Jego ostatnim tańcem w narodowych barwach był mundial w Katarze, na którym spisywał się bardzo dobrze. Jego kariera klubowa po zdobyciu wicemistrzostwa świata jednak wyhamowała. W Liverpoolu stracił miejsce w podstawowym składzie, a latem 2020 roku odszedł do Zenitu St Petersburg, gdzie miał pewne minuty o ile akurat nie był kontuzjowany, co przytrafiało mu się coraz częściej. W styczniu 2023 jeszcze raz spróbował swoich sił w ligach TOP 5 trafiając do Lyonu. Pierwsze półrocze było udane, ale w następnym sezonie grał już mniej i pod koniec ostatniego okienka transferowego znów zmienił klub – tym razem na grecki PAOK.
Domagoj Vida
Rówieśnik Dejana Lovrena. W swoim CV ma tylko jeden występ w pięciu czołowych ligach europejskich (w 2011 roku w Bundeslidze w barwach Bayeru Leverkusen), ale w reprezentacji Chorwacji uzbierał 105 występów i dopiero po EURO 2024 powiedział „dość”. MŚ 2018 to nie był jego ostatni wielki turniej, na którym grał regularnie, ponieważ był także podstawowym stoperem kadry na EURO 2020. W jego karierze klubowej od zdobycia wicemistrzostwa świata niewiele się zmienia. Piłkarzem Besiktasu pozostawał przez kolejne cztery sezony, a później Turcję zamienił na Grecję przechodząc do AEK-u Ateny. Od przywiezienia srebrnego medalu z Rosji nie może narzekać na brak sukcesów. Z Besiktasem zagrał w Lidze Mistrzów oraz zdobył mistrzostwo, puchar oraz superpuchar kraju. Z AEK-iem również dołożył dwa najważniejsze trofea w kraju – zdobycie pucharu i wygranie ligi.
Ivan Strinic
Już przed Mistrzostwami Świata w 2018 roku Ivan Strinic, któremu wygasł kontrakt z Sampdorią podpisał umowę z Milanem. W barwach Rossonerich… nigdy jednak nie zadebiutował. Wszystko przez problemy zdrowotne. Około miesiąc po zakończeniu mundialu zdiagnozowano u niego przerost mięśnia sercowego, przez co musiał ograniczyć swoją aktywność sportową. Rok później Milan rozwiązał kontrakt z Chorwatem za porozumieniem stron. Kolejnego klubu w karierze Ivana Strinicia już nie było, ale na oficjalne ogłoszenie zakończenia kariery czekał aż do 1 stycznia 2021 roku.
Marcelo Brozovic
W trakcie Mistrzostw Świata w Rosji już miał mocną markę w europejskim futbolu jako piłkarz Interu. W kolejnych sezonach jego wartość w oczach kibiców tylko rosła i zaczął być uważany jednym z najlepszych głęboko cofniętych rozgrywających. Był podstawowym piłkarzem reprezentacji Chorwacji na trzech kolejnych wielkich turniejach EURO 2020, MŚ 2022 i EURO 2024, gdy grał już w Arabii Saudyjskiej. Choć Brozovic był łączony z Barceloną to latem 2023 roku, tuż po dotarciu z Interem do finału Ligi Mistrzów, zdecydował się na transfer do Al Nassr. Pomocnik również szybko zrezygnował z dalszej gry w narodowych barwach kończąc reprezentacyjną przygodę po ostatnich Mistrzostwach Europy w wieku 31 lat. Jego oficjalne pożegnanie miało miejsce przed meczem Ligi Narodów ze Szkocją kilka dni temu. Brozovic nie miał już ambicji dobić do 100 występów w reprezentacji, mimo że brakowało mu do tego osiągnięcia tylko jednego meczu.
Ivan Rakitic
Do 100 występów (dokładnie 106) w reprezentacji dobił Ivan Rakitic, choć jego przygoda z kadrą skończyła się kilkanaście miesięcy po Mistrzostwach Świata w Rosji. Chorwat chciał mocniej skupić się na karierze klubowej i w poszukiwaniu regularnej gry zamienił Barceloną na Sevillę, gdzie spędził niespełna cztery sezony. W styczniu tego roku zdecydował się na wyjazd do Arabii Saudyjskiej, ale po pół roku w Al Shabab wrócił do Europy. Obecnie po raz pierwszy w swojej karierze gra w Chorwacji (Rakitic urodził się w Szwajcarii i do seniorskiej piłki dobijał się przez młodzieżowe zespoły Basel), a konkretnie w Hajduku Split.
Luka Modric
Wybrany najlepszym piłkarzem Mistrzostw Świata w Rosji, później dostał także Złotą Piłkę za 2018 rok. Wydawało się, że na koniec kariery Luce Modriciowi udało się zdobyć indywidualne nagrody, ale Chorwat wcale nie zbliżał się wówczas do zawieszenia butów na kołek. W jego karierze od MŚ 2018 niewiele się zmieniło. Mimo 39 lat nadal gra w Realu Madryt (choć nie zbiera już tak wielu minut), zdobywa kolejne trofea i jest liderem reprezentacji Chorwacji.
Ante Rebic
Kariera wówczas 23-letniego Ante Rebicia zapowiadała się obiecująco. Był już piłkarzem Eintrachtu Frankfurt, a po kolejnym sezonie, w którym zdobył 9 bramek dostał ofertę z Milanu. W swoim trzecim sezonie w Mediolanie zdobył mistrzostwo Włoch, ale wówczas pełnił już rolę jedynie zmiennika. W dwóch poprzednich rozgrywkach Serie A zdobywał 11 goli, ale to były jego ostatnie dobre chwile na wysokim poziomie. Z Milanu odszedł latem 2023 roku. Poprzedni sezon spędził w Besiktasie, gdzie nie wywalczył sobie miejsca w podstawowym składzie, a obecnie jest piłkarzem Lecce. W reprezentacji Chorwacji ostatni raz zagrał natomiast na EURO 2020.
Ivan Perisic
Ivan Perisic to piłkarz wielkich turniejów. Strzelił bramkę w finale i półfinale mundialu w 2018 roku. Wcześniej trafiał na EURO 2012 i 2016 oraz MŚ 2014. Później dołożył gole na EURO 2020 i jedną bramkę na mundialu w Katarze. Karierę klubową po MŚ 2018 kontynuował w Interze, z przerwą na wypożyczenie do Bayernu, gdzie zdobył Ligę Mistrzów. Latem 2022 roku przeszedł do Tottenhamu, ale na początku drugiego sezonu w barwach Spurs zerwał więzadła krzyżowe w kolanie. W poprzednim zimowym okienku transferowym Ivana Perisicia ściągnął Hajduk Split, aby ten pomógł im w walce o mistrzostwo Chorwacji. 36-latek wrócił do gry dopiero w kwietniu, ale zdołał załapać się do kadry na Mistrzostwa Europy w Niemczech, co było jego celem. Pod koniec sierpnia Chorwat niespodziewanie rozwiązał kontrakt z Hajdukiem za porozumieniem stron i w połowie września podpisał kontrakt z PSV.
Mario Mandzukic
Finał Mistrzostw Świata z 2018 roku na pewno zapadnie na długo w jego pamięci ze względu na dwa trafienia – najpierw do własnej bramki, a potem już do siatki przeciwnika. Podobnie jak Subasic – karierę reprezentacyjną zakończył tuż po zdobyciu wicemistrzostwa świata. W karierze klubowej też już wiele nie zrobił. Po mundialu w Rosji zagrał jeszcze jeden sezon w Juventusie, a potem przeniósł się do katarskiego Al-Duhail. Tam wystapił jednak tylko w 8 meczach i wrócił do Włoch, ale do Milanu. Na San Siro spędził zaledwie pół roku i wraz z końcem sezonu 2020/21 oficjalnie zakończył karierę.