Arsenal wygrywa derby – podsumowanie 6. kolejki Premier League

Arsenal dał lekcję futbolu Tottenhamowi, to samo Manchester City uczynił z Chelsea. W 6. kolejce Premier League mieliśmy kilka naprawdę ciekawych meczów, a o wszystkich z nich przeczytacie w naszym podsumowaniu kolejki. Zapraszamy

REKLAMA

1. Liverpool

Moim zdaniem winę za stratę punktów z Brentford można po części zrzucić na Jurgena Kloppa. Zaraz po bramce Curtisa Jonesa na 3:2 wprowadził Roberto Firmino za strzelca gola i przeszedł na 4-2-3-1. Ofensywna zmiana, przez którą Liverpoolowi zabrakło kontroli w końcówce i w efekcie Brentford doprowadziło do wyrównania. Liverpool w tym spotkaniu miał dość poważne kłopoty w defensywie. Nie leżał im bezpośredni styl rywala i spora liczba dośrodkowań, przy których bronili bardzo słabo.

2. Manchester City

Pep Guardiola wreszcie ograł Thomasa Tuchela na angielskiej ziemi. Manchester City był wyraźnie lepszym zespołem od Chelsea i mógł spokojnie zwyciężyć wyżej niż 1:0. Kolejny raz siłę pokazała defensywa The Citizens. Jeśli zwycięzca Ligi Mistrzów nie oddaje żadnego celnego strzału to musi być to znakomity występ. Obrona City zaczynała się już na połowie przeciwnika, gdzie piłkarze Guardioli zakładali świetny pressing i aż 12 razy odbierali futbolówkę na połowie rywala.

Próby odbiorów piłkarzy Manchesteru City, 19 z 26 na połowie rywala; whoscored.com

3. Chelsea

Ekipa Thomasa Tuchela rozczarowała w meczu z Manchesterem City (0:1). Wyszli w takim samym ustawieniu, jak w drugiej połowie przeciwko Tottenhamowi (1-5-3-2) i nastawili się na głęboką defensywę. Nie mieli pomysłu na kontrataki. To chyba pierwszy taki przypadek Chelsea Tuchela, kiedy w meczu z bardzo mocnym przeciwnikiem gra zupełnie im się nie układała, a piłkarze nie byli w stanie realizować planu. Wymowne były obrazki, kiedy szkoleniowiec The Blues co chwilę wściekał się przy linii bocznej.

Heatmapa kontaktów z piłką zawodników Chelsea przeciwko Man City, zespół Tuchela okazyjnie pojawiał się na połowie rywala; fantasyfootballscout.co.uk

4. Manchester United

Pierwsza porażka Manchesteru United w tym sezonie stała się faktem. Z Aston Villą (0:1) United przegrało dość pechowo, ale można odnieść wrażenie, że ekipa Solskjaera prosiła się o to. W ostatnich meczach często wyszarpywała zwycięstwa i nie grała do końca przekonująco. Cały czas są zbyt podatni na kontrataki, a ofensywa ma problemy w ataku pozycyjnym przeciwko głęboko ustawionym rywalom. Za dużo jest indywidualnych prób i zrywów, a za mało składnych akcji i gry na małej przestrzeni.

5. Everton

Po wysokiej porażce z Aston Villą Everton wraca na zwycięską ścieżkę. W meczu z Norwich (2:0) zagrali bardzo uważnie w defensywie w myśl zasady „z tyłu na zero, a z przodu coś wpadnie”. A że rywalem była ostatnia drużyna w tabeli to wpadło. Jedną z bramek strzelił Doucoure, który ma znakomity początek sezonu. Dobrze gra w destrukcji, rozpoczyna akcje oraz wie, kiedy się do niej podłączyć i wejść w pole karne. Tak dobra forma Francuza to jedna z odpowiedzi dlaczego The Toffees są tak wysoko w tabeli.

screen: program Match of the Day/BBC

6. Brighton

Przystępując do meczu z Crystal Palace (1:1) w poniedziałek Brighton grało o fotel lidera. Nie pokazali jednak nic, co potwierdzałoby dlaczego są na tak wysokiej pozycji w tabeli. W kadrze zabrakło Bissoumy, bez którego środek pola stracił na jakości. Przegrywali walkę o drugie piłki, mieli kłopoty z wyjściem spod pressingu i brakowało pomysłu z przodu. Punkt wywalczyli szczęśliwie, ale akurat pamiętając ich perypetie z zeszłego sezonu „brzydkie” gole powinny Grahama Pottera cieszyć nawet bardziej.

7. West Ham

Antonio wrócił z zawieszenia i potwierdził, że dalej będzie straszył defensywy rywala. Być może trzeba wziąć poprawkę na to, że grali przeciwko przetrzebionej kontuzjami defensywie Leeds, bo kiedy West Ham ominął pressing rywala to miał bardzo dużo wolnej przestrzeni przy atakach. W porównaniu do poprzedniego sezonu jest to zespół o większym potencjale w ofensywie, ale też mniej szczelny w tyłach. Ekipa Davida Moyesa tylko w jednym spotkaniu zachowała czyste konto.

8. Aston Villa

Od przejścia na system z trójką środkowych obrońców i wahadłowymi Aston Villa broni bardzo dobrze. Najpierw trzy stracone gole z Chelsea były bardzo pechowe, ale następnie dwukrotnie udało im się zachować czyste konto. W ten weekend przeciwko Manchesterowi United (1:0) pozwalali rywalom na mnóstwo strzałów, ale tylko 4 razy Martinez musiał interweniować. Byli pierwszym zespołem, który wyłączył z gry Cristiano Ronaldo, a bramka w końcówce po rzucie rożnym dała im komplet punktów.

9. Brentford

Cały zespół zasługuje na pochwały po meczu z Liverpoolem (3:3). Dotychczas chwaliliśmy ich za zorganizowaną defensywę, a w ten weekend pokazali, że dobrym planem można walczyć niemal, jak równy z równym z kandydatem do mistrzostwa. Pierwszy gol to świetnie wypracowany stały fragment, a dwa kolejne podobny schemat. Dośrodkowanie z prawej strony na dalszy słupek, gdzie Brentford miało liczebną przewagę i kiepskiego w powietrzu Trenta Alexandra-Arnolda na przeciwko.

REKLAMA
Heatmapa kontaktów z piłką piłkarzy Brentford, widać, że częściej atakowali lewą stroną; fantasyfootballscout.co.uk

10. Arsenal

Arsenal w meczu z Tottenhamem (3:1) był takim zespołem, jaki docelowo chce widzieć Mikel Arteta. Przynajmniej w pierwszej połowie. Organizacja w defensywie, dobrze zakładany pressing i płynne rozgrywanie piłki od własnej bramki. Z tego meczu można wypisać naprawdę dużo indywidualnych plusów. Ofensywa z Saką, Odegardem, Smith-Rowem i Aubameyangiem świetnie się rozumiała. Partey rządził w środku pola. Tomiyasu jest niezwykle pewny w defensywie, a Ramsdale daje spokój między słupkami.

11. Tottenham

Trzecia porażka z rzędu z bagażem trzech goli. Po trzech kolejkach Tottenham był liderem. Biorąc pod uwagę tylko trzy ostatnie – jest najgorszym zespołem ligi. Defensywa nadal przecieka, ale największym problemem Kogutów jest atak pozycyjny. Filozofią Nuno Espirito Santo jest bardziej szybka, bezpośrednia gra, ale z takim potencjałem nie może to tak słabo wyglądać. Jedynym piłkarzem, który wnosi coś pozytywnego jest Son. Wszystkie trzy gole z gry Tottenhamu w tym sezonie są jego autorstwa.

12. Watford

Kiedy Szerszenie wchodziły do ligi zakładaliśmy, że będzie to podobny zespół, jak w Championship. Nastawiony defensywnie i potrafiący uczynić duży atut z własnego boiska. Nie do końca tak jest. Defensywa Watfordu nie jest dla rywali wymagająca. Z kolei linia ataku po ostatnich korektach Xisco z Kingiem na środku ataku i Dennisem po lewej stronie wygląda coraz lepiej, ale nadal nie do końca przekonuje. Watford w tabeli jest wyżej niż sugerowałaby to ich dotychczasowa gra.

13. Leicester

Brendan Rodgers wyszedł w takim samym składzie, jak na drugą połowę z Brighton i optycznie z Burnley (2:2) wyglądali dobrze. W cieniu transferów Lukaku i Ronaldo oraz fantastycznej dyspozycji Salaha pozostaje Jamie Vardy, który dalej regularnie strzela. Z Burnley dorzucił dwa gole (a w zasadzie trzy, bo trafił też do własnej bramki), a jego ustawianie się w polu karnym i wyjście na pozycje przypominało najlepsze czasy. Chciałbym zobaczyć go w duecie z Iheanacho.

14. Wolverhampton

Raul Jimenez wrócił do strzelania. Na ten moment czekali chyba wszyscy kibice Premier League. Bruno Lage w porównaniu do poprzednich spotkań wymienił skrzydłowych – Adamę Traore i Trincao zastąpili Hwang oraz Podence. Jednak na niewiele się to zdało, bo Wilki w ofensywie nadal były dość bezzębne. W meczu z Southampton (1:0) oddali zaledwie 5 strzałów. Jednak dobra postawa defensywy, która bardzo dobrze broniła pole karne zapewniła im zwycięstwo. Rywale nie mieli żadnej „dużej okazji”.

15. Crystal Palace

Wiele osób (łącznie ze mną) wieszczyło Patrickowi Vieirze ciężki start i patrząc w tabelę być może tak jest. Niemniej jednak, biorąc pod uwagę siłę rywali oraz to, jak Crystal Palace prezentuje się na boisku to start sezonu trzeba zapisać im na plus. Miło ogląda się w jakim kierunku zmierza ten zespół. Z Brighton (1:1) zakładali pressing już pod polem karnym rywala i zanim objęli prowadzenie nie dawali rywalom wyjść za połowę w inny sposób niż dalekim podaniem. Zupełnie inne podejście niż za Roya Hodgsona.

16. Southampton

To już trzecie spotkanie z rzędu, w którym Święci nie tylko nie trafiają do siatki, ale nawet nie są w stanie stworzyć sobie „dużej okazji”. Problemy z kreatywnością piętrzyły się już w poprzednim sezonie. Twarde liczby jednak nie były tak złe, bowiem kłopoty maskował Danny Ings, który regularnie strzelał gole z pół-sytuacji oraz stałe fragmenty gry. Teraz nie ma ani Ingsa, ani głównej broni przy SFG, czyli Vestergaarda. Być może ten zespół potrzebuje czasu, bo jednak zaszło tam trochę zmian personalnych.

17. Newcastle

Gdyby Newcastle w meczu przeciwko Watfordowi (1:1) było skuteczniejsze Steve Bruce i spółka cieszyliby się z pierwszej wygranej w tym sezonie Premier League. Znów główną postacią był Saint-Maximin, który tym razem wziął się za kreowanie sytuacji. Niestety koledzy pudłowali w bardzo dogodnych sytuacjach. Jeśli do zdrowia wróci Callum Wilson to z Francuzem może stworzyć naprawdę zabójczy duet, który będzie pracował sam na siebie.

18. Leeds

Ekipa Marcelo Bielsy dalej bez zwycięstwa. Tym razem na ich drodze stanął West Ham (1:2). Leeds można rozgrzeszać, bo w tym tygodniu mieli wyjątkowe kłopoty z kontuzjami. Bielsa nie mógł skorzystać z usług Aylinga, Llorente, Struijka, Kocha i Bamforda, co przy tak wąskiej kadrze musiało się odbić czkawką. Pawie znów były rozwalone w tyłach, a z przodu grę ciągnął Raphinha. Odnoszę wrażenie, że Leeds staje się za bardzo uzależnione od Brazylijczyka, a za mało w ich grze zespołowości.

screen: program Match of the Day/BBC

19. Burnley

Sean Dyche może czuć niedosyt po anulowanym golu przez VAR pod koniec spotkania, aczkolwiek uczciwie trzeba przyznać, że remis z Leicester (2:2) był szczęśliwy. Z dobrej strony pokazał się Maxwell Cornet, który strzelił gola, ale musiał przedwcześnie opuścić boisko z powodu kontuzji. Zawiodła defensywa, która straciła dwa gole w bardzo podobny sposób – po prostopadłym podaniu za linię obrony.

20. Norwich

Szósta kolejna porażka, biorąc pod uwagę jeszcze ostatni sezon, który spędzili w Premier League licznik nabił już 16 z rzędu. Z Evertonem (0:2) Kanarki zagrały w ustawieniu z trójką środkowych obrońców i wahadłowymi, ale defensywa nadal przeciekała. Przed przerwą reprezentacyjną czeka ich jeszcze mecz z Burnley, które też jeszcze nie wygrało w tym sezonie. Jeśli i tu nie zapunktują to myślę, że właściciele – mimo ogromnego zaufania – będą poważnie zastanawiali się nad zwolnieniem Daniela Farke.

Średnie pozycje zawodników Norwich przeciwko Evertonowi; sofascore.com

Obserwuj autora na Twitterze i Facebooku

SPRAWDŹ TAKŻE
Więcej
    REKLAMA
    107,577FaniLubię

    MOŻE ZACIEKAWI CIĘ