Piast Gliwice nie przegrał ligowego spotkania od 23 września. Niestety, powodów do radości nie było w międzyczasie wiele, bowiem podopieczni Aco Vukovicia namiętnie kolekcjonowali kolejne remisy. Przełamanie nadeszło dopiero w minionej kolejce, gdy Piast nieoczekiwanie pokonał poznańskiego Kolejorza. Z kolei Stal Mielec po słabej serii porażek w krótkim odstępie czasu pokonała Legię, Górnika i Pogoń. Z tego powodu wskazanie faworyta dzisiejszej rywalizacji nie było łatwym zadaniem.
Piast zabójczo skuteczny
Starcie długo zapowiadało się na jedno z tych, w których jedna składna akcja zapewni 3 punkty. Piast Gliwice miał inicjatywę w pierwszej połowie, jednak Michael Ameyaw w najgroźniejszej z sytuacji nie zdołał pokonać Mateusza Kowalskiego. Strzelecki impas przełamał dopiero Tomas Huk wykorzystujący po zmianie stron rozsądnie rozegrany rzut wolny i niemrawą interwencję golkipera gości. Piastunki poszły za ciosem i już 12 minut później wynik podwyższył Jorge Felix — będąc w idealnym miejscu i czasie, by dobić futbolówkę wyplutą po strzela Ameyawa. Ostateczny cios to rykoszet po rzucie wolnym autorstwa Damiana Kądziora. 22 minuty wystarczyły, by Piast strzelił trzy gole. Podopieczni Vukovicia niczym w starym piłkarskim powiedzeniu, pozwolili swoim rywalom popełniać błędy. Tutaj bramkarz zaliczył niepewną interwencję, tam golkipera zmylił rykoszet. Chwila moment i Stal przegrywała trzema golami.
Gliwiczanie byli skuteczni i mieli szczęście w decydujących momentach
Stal Mielec próbowała się odgryzać, jednak ich próby były nieporównywalnie gorszej jakości. Żaden z widzów dzisiejszego spotkania nie powinien mieć wątpliwości, która z drużyn była lepsza. Zauważmy jednak, że Piast wypracowując 1.16 xG strzelił 3 gole. Wynik dla ekipy Vukovicia jest lepszy niż sama gra, ale liczy się to, że Piast kończy rok z dwoma kolejnymi zwycięstwami. Różnica między obiema drużynami to w tym momencie ledwie 2 punkty, jednak strzelamy w ciemno, że to w Gliwicach świąteczna atmosfera będzie weselsza. Piast ma za sobą mocno przeciętną rundę, ale przynajmniej jej finisz dał nadzieje na lepszą wiosnę.